viernes, 17 de octubre de 2014

Reflexión grupal módulo 2 - Comunicación en crise




REFLEXIÓN GRUPAL MÓDULO 2


Durante o relatorio de Fernando Aguilar-Galindo Ávila “Desenvolvemento de competencias comunicativas” puidemos analizar a importancia da competencia comunicativa no desenvolvemento profesional dos orientadores laborais.
En base a isto analizamos a importancia da comunicación non verbal (posturas, acenos...) fronte á verbal (linguaxe proactiva vs. reactiva) e a importancia que a comunicación interpersoal ten na nosa función coma orientadores, destacamos como elemento fundamental o feedback ou retroalimentación.
Nesta comunicación interpersoal, vs. comunicación impersoal, temos que ter en conta  elementos coma as barreiras comunicativas, o ambiente, a coherencia da mensaxe, a percepción do receptor, as vías que empregamos e a aptitude que adoptamos entre outros elementos.
O feedback comunicativo será eficaz cando se dean as seguintes pautas: que sexa aplicable (comportamento susceptible de modificación), neutro (descritivo, non valorativo), oportuno (cándo e cómo sexa preciso), solicitado (non imposto), obxectivo (claro e sen evasivas), directo (facerse persoalmente), específico (non abstracto) e comprobado (cunha retroalimentación que asegure a comprensión).
Todas estas habilidades comunicativas van ter unha importancia fundamental no que queiramos transmitir, polo que o adestramento delas pode sernos moi útil e, en ocasións, evitarnos moitas horas de traballo.

O tempo que invirtamos en traballar e potenciar as nosa habilidades comunicativas non nos vai server só para o noso labor profesional senón que é de capital importancia en todos os ámbitos da vida.
Vexamos un exemplo de actualidade onde quedan reflectidos os aspectos indicados:


Comunicación en crise

O inicio do módulo 2 do Posgrao de Orientación Laboral veu a coincidir coa crise sanitaria do ébola, polo que mentres nos relatorios estabamos a falar da importancia da comunicación, podiamos ver nos medios como esta comunicación adquiría unha capital importancia no afrontamento desta crise sanitaria ate converterse nunha crise comunicativa.
Esta crise comunicativa que se xerou en torno ó ébola, e máis concretamente no primeiro caso de contaxio fora de África, vai moito mais alá da rolda de prensa da ministra de sanidade e dos inoportunos comentarios do conselleiro de sanidade da Comunidade de Madrid. Pero, ¿cómo un problema comunicativo pode chegar a xerar una sensación xeralizada de desinformación e confusión?
Son varios os factores que vimos durante os relatorios de Fernando Aguilar-Galindo e que explican claramente a problemática que se produciu á hora de xestionar esta crise:


1.- Liderazgo comprometido (a rolda de prensa):
Qué fallou nos tres pasos dun bo líder?
- Crer. Na rolda de prensa pretendíase transmitir una boa coordinación entre as distintas autoridades, coa ministra coma líder da mesma. Sen embargo, na propia rolda de prensa quedou de manifesto que non existía comunicación entre as distintas administracións, nin sequera dentro do propio gabinete. A ministra non cria na mensaxe que estaba a transmitir xa que non era unha mensaxe real. Destacar tamén que esto se facía moi evidente na sua linguaxe non verbal.
- Querer. Ante a denuncia por parte da oposición e dos colectivos sociais de falta de información, decídese convocar una rolda de prensa multitudinaria, liderada pola ministra de sanidade, cuxo obxectivo era transmitir calma e serenidade, así como a sensación de que o goberno tiña a crise baixo control. Non se fai porque se queira facer senón pola imperanza da situación.
- Poder. Durante a rolda de prensa quedou patente a debilidade deste liderazgo, comezaron a sair á luz diferentes portavoces sanitarios e o mismísimo conselleiro de sanidade da Comunidade de Madrid, cunhas inoportunas declaración.
A falta de liderazgo fixo perder a confianza de moitos cidadáns no equipo que estaba fronte a esta crise, ate o punto que o propio presidente do goberno veuse na necesidade de apartar á ministra para poñer no seu lugar a unha persoa con moita máis destreza comunicativa e unha grande capacidade de liderazgo, así como nombrar una nova comisión de expertos.


2.- Falta de empatía: o pouco apoio á enfermeira e as críticas ós sanitarios, chegando incluso os entonces portavoces oficiais, conselleiro de sanidade, a acusar á auxiliar de enfermería de mentir. A empatía que os cidadáns mostramos choca frontalmente coa resposta dos organismos oficiais.


3.- Ausencia de feedback eficaz: partindo só da análise dos medios online do ministerio de sanidade, comprobamos que este feedback tería cumprido todos os requisitos para falar dun feedback eficaz:
- Solicitado e oportuno: os cidadáns estaban a demandar información e estábanse a xerar bulos e noticias faltas que ninguén desmentía.
- Neutro: non se aportar datos en tempo real nin sobre a paciente, nin sobre as medidas do goberno, nin sobre os protocolos a seguir en cada momento. As redes sociais do ministerio de sanidade limitáronse a informar da convocatora de prensa.
- Aplicable: o perfil de twitter do ministerio de sanidade conta con 80000 seguidores, e a esas 80000 persoas só se lles informou da convocatoria de prensa.
- Obxectivo, directo e específico: Finalmente o goberno crea un perfil en twitter @info_ebola_es.
- Comprobado: o perfil @info_ebola_es acada os 9500 seguidores nas primeiras horas de existencia.


Pero, qué estaba a facerse mal en todo isto?
- Mensaxe clara: O goberno debería ter creado unha mensaxe común e consensuada. A claridade da mensaxe, con toda a información dispoñible exposta de xeito transparente e veraz tería evitado o alarmismo.
- Portavoz experto: Unha boa elección do líder tería evitado que xurdiran voces dispares e desafortunadas e tería transmitido a sensación de control e evitaría que os cidadáns pasasen do desconcerto á indignación.
- Escoita activa á familia: Debería ter sido o goberno o que informase á familia da infectada e ter falado cos grupos de interese para evitar a alarma social.
- Empatía cos afectados: Neste eido faltou un achegamento dos membro do goberno ós médicos, veciños, e afectados varios. O goberno percibiuse coma extraño e non empático coa situación que estaban a vivir.
- Reforzar e retroalimentar: Esto poderíase ter feito aproveitando o potencial das redes sociais. Poderíase ter creado un canal de información directa sobre o tema, podendo evitarse bulos e xerar un punto de información para que a xente puidese facer as súas preguntas solventando as preocupacións e sospeitas que pudiera ter.


Unha vez máis, nesta crise comunicativa podemos comprobar que en moitas ocasións a percepción que se ten das cousas é moito máis importante que a cousa en sí mesma. E dicir, que si se percibe coma moi grave, convértese en mais grave se cabe. E é función do emisor transmitir a información de xeito claro e veraz para que isto non suceda.







2 comentarios:

  1. Esta é a terceira vez que intento publicar o comentario,espero que desta sexa a vencida si non....Bueno, Encantoume o artigo ,mais claro e de actualidade imposible. FELICIDADES!



    ResponderEliminar
  2. Moitas grazas Avelina. Como ben se reflexa no módulo que estivemos a ver, o manterse actualizado e fundamental para o orientador laboral, e esa é a idea que tentamos transmitir neste artigo.
    E un pracer contarte coma seguidora e recibir tan bo comentario.
    Un saúdo,

    ResponderEliminar